களவாடப்பட்டிருந்தவளை
வார்த்தை புசிக்க
அழைத்தேன்
பார்வையால் மறுத்து
பழையபடி
தொலைந்து போனாள்
தன் சிறகு தானொடித்து
கூடு சுருங்கும்....
அவள் காயஅம்பு
நானாயிருப்பேனோ
மறுகி
நானும் தொலைக்கிறேன்
என்னை
அவள் மவுனமடிக்குள்
திமிர்ச்சொல் அடித்தது
நானெனினும்
தலைகோதி
தன்னுள் இழுத்துக் கொள்கிறாள்
தாய்மையாகவே பிறந்த
பொன் மகள்
No comments:
Post a Comment
சுந்தர நேசத்திற்கு வருகை புரிந்தமைக்கு நன்றி..