தேனமுதப் பூவடி நீ

காணாத கனவு கண்டு

வரும் முன்
தவிக்கிறாய்

வந்தவுடன்
வடிந்து... மேல்
விழுந்தே அழுகிறாய்

தோள்சாய்ந்து இதமாகி
தொட்டு பேச மலர்கிறாய்

உறவுகளின் இரவுகளை விட

நினைவுகளின் பகலிலேயே

நரம்பெங்கும் லயம் மீட்டி

தேகச் செல் நிறையும்
தேனமுதப் பூவடி நீ