கொதி மன உலைகளம்

தோண்டிப் புதைத்தாலும்
அடக்க மறுக்கிறது
தொப்புள்கொடி அறுந்த வேதனை

முள்ளிவாய்கால் காற்றெங்கும்
கழுகளின் சுவாசம் ருசிக்கும்
கனத்த பிணவாடை

செத்ததைவிட
செய்வதறியாது திகைத்து
அனாதை வலி கிடக்கும்
மனிதன் மனம் பிசைகிறான்

ஒரு சரித்திரத்தை வீழ்த்தி விட்டு
தரித்திரம் ஆள்கிறது
மண்பிடி சாபம்

பார்த்து கேட்டு...எத்தனை கடந்தாலும்
எங்கோ ஒரு நினைவு
படமாய் மொழியாய் தட்ட

கையறுநிலை,,,கண்ணீர் குருதியாய் வடிய
அத்தனை எளிதாய்
கடந்துதான் விட முடியவில்லை

ஈழத் தமிழனின்
கொதி மன உலைகளத்தை