உற்று உன் முகம் பார்க்க
ஒரு போதும்
ஆவல்பட்டதில்லை
அருகமர்ந்து பேசி சிரிக்க
ஆயத்தபட்டதுமில்லை
மாதம் ஓரிரு முறை வரும்
அலைபேசியோ
வாரந்தவறாது வரும்
தனித் தகவலோ
தாளா பாச நதியென
வனப் பெருக்கெடுக்க
சுவடழித்து சென்ற காலச்சூறாவளியில்
கழன்று சுழல கற்றுக்கொண்டோம்
ஏகோர் அருகிருந்தும்
எவருமில்லாதவராய்
இன்றும் என்றும்
ஆங்கோர் அமைதியில்
நினைநரம்பு சுண்டிவிட.....
தினம் பலகுரல் மோதும்
செவிப்பறையுள்
ஆயுளிருக்கும்
இயல்பேச்சிடையே நீ
இழுக்கும்
#கேலி ராகம்
No comments:
Post a Comment
சுந்தர நேசத்திற்கு வருகை புரிந்தமைக்கு நன்றி..