சுந்தர நேசங்கள்...

எவரையும் எதிர்பாராமல்

ஓடிக்கொண்டிருந்தது நிமிடம்.

யார் பேச்சையும் கேட்காமல் 

இலையசைத்துக் கொண்டிருந்தது 

காற்று 

நடுவான் நகர்ந்து அந்தி நோக்கி

பயணித்திருந்தான் பகலவன்....

பசி மறந்து 

கடல்நோக்கி காத்திருந்தன

கன்னியப்பன் வளர்புறாக்கள்

தூரத்து வெடியோசை

பட்டாசாய் கேட்டது

வேகமாக ஓடி வந்த பேரலையில்

ஒப்பாரி நுரை கசிந்திருந்தது

சேதியறியாத கன்னியம்மா

கை தவறி

நிலங் கவிழ்ந்தது

நெத்திக் குங்குமம்