விழித்தெழும் அம்மாவோடு முழித்து
பஜனை வருவதற்குள்
வாசலடைத்து கோலம் போட
பரபரக்கும் அக்கா
தூங்கி விழும் தம்பி தட்டியெழுப்பி
மஞ்சப்பை கொடுத்து
வயலோரம் பூசணிப் பூ பறிக்க அனுப்பி
பாம்பு நடமாடும் இருட்டில்
அவனும் பயந்து பயந்தே பறித்து வர
எதிர்வீட்டு கன்னியம்மாளை விட
ஒரு பூ அதிகம் கோலத்தில் வைத்த
பெருமிதத்தில்
அக்கா சிலுப்ப
வாடைக்காத்தோடு..வாடிய
வரட்டி பூ ..மேல்தட்டு ஓடு நிறைந்த
மார்கழி காலங்கள் மனசோடு தங்கி
குளிரென இழுத்து போர்த்தி உறங்கும்
நாகரீக நகர இடம்பெயர்தலை
நரகமாய் தந்துவிட்டது
பெருமூச்சு நினைவாற்றும்
கிராமசொர்க்க அகதிகளுக்கு
No comments:
Post a Comment
சுந்தர நேசத்திற்கு வருகை புரிந்தமைக்கு நன்றி..